Dit artikel is gepubliceerd op Famme

Kinderen zijn de reden van onze grootste blijheid, maar vaak ook reden van frustratie. We weten dat onze peuters leren, groeien en zich ontwikkelen, en dat het soms moeilijk is. Daarom hebben we dan ook geduld met ze. Maar soms is ons geduld even op, en wil je er graag op de vloer bij gaan liggen om mee te stampen, huilen en schreeuwen.

Zit je op dat punt en voel je een complete meltdown aankomen? Denk aan jezelf en volg deze stappen om je mentale gezondheid te behouden, en ook jouw kind zo goed mogelijk door de woedeaanval heen te lozen.

Haal diep adem als de woedeaanval begint

Woedeaanvallen zijn onvermijdelijk. Als ouder is het jouw taak om vrijwel de hele dag voorbereid te zijn op een mogelijke woedeaanval. Geef, zodra de woedeaanval begint, jezelf een paar tellen om je goed voor te bereiden op een moeilijke tijd. Je kunt dit doen door middel van een ademhalingsoefening waarmee je je hoofd leeg maakt, en je je helemaal op je peuter kunt concentreren. Het is namelijk niet de bedoeling om de woedeaanval van jouw peuter te overtreffen met die van jou.

Begrijp de gevoelens van je peuter

Iedereen die overweldigd is door gevoelens wil zich gehoord en begrepen voelen. Dit geldt ook voor kinderen. Als je met woorden en empathie kunt uitdrukken hoe je woedende kleine peuter zich voelt, is de kans groot dat hij veel sneller rustig wordt. Als je je richt op hoe je peuter zich voelt, bereik je twee dingen. Je helpt hem zich minder overweldigd te voelen, wat ervoor zorgt dat hij sneller rustiger wordt. Daarnaast zorgt het ervoor dat jij via het beschrijven van de situatie, sneller voelt dat je jezelf onder controle hebt, waardoor jij rustig kunt blijven of worden.

Zorg ervoor dat jullie beide op een veilige plek zijn

Woedeaanvallen kunnen ervoor zorgen dat we veel stress voelen, vooral als de woedeaanval in het openbaar gebeurt of waar vrienden of familie bij zijn. We maken ons zorgen over wat anderen van ons denken, of wat ze van onze kinderen denken. Als de woedeaanval ervoor zorgt dat je aan anderen dingen denkt – veiligheid, schaamte – dan wat er gebeurt met je kind – woede, verdriet – ga dan weg van de plek waar jullie zijn. Til je kind rustig op en verlaat de winkel of zonder je af. Je kunt de boodschappen later ophalen. Het belangrijkste is je te focussen op de interactie met je kind, en niet op de blikken van anderen.

Een time-out is oké – voor jou!

Als je voelt dat de situatie je even helemaal gek maakt, tot het punt dat je ook bijna boos wordt op jouw peuter, is het goed om jezelf een time-out te geven en even een stap terug te nemen. Het is beter om jezelf uit de situatie te verwijderen – zolang je kind veilig is en zichzelf niet bezeert – dan om boos te worden op je peuter, te schreeuwen of iets te doen waar je later spijt van krijgt. Let op dat jouw time-out géén manier is om je kind te straffen en erken dan ook ten aller tijden de gevoelens van je kind. Vertel rustig dat je een paar minuten naar de andere kamer gaat om even adem te halen en tot rust te komen.

Vraag om hulp als je het niet meer trekt

Als je partner er is, vraag hem dan om hulp. Je kunt om de beurt bij je boze peuter blijven als het voor één van jullie te frustrerend wordt. Als je alleen bent met je kinderen, denk dan aan de mensen die je kunt bellen of zelfs kunt vragen om langs te komen. Deze andere persoon kan ook voor bezorgde of verdrietige broers en zussen zorgen, wanneer de driftbui lang doorgaat.

Vraag nog even niets

Soms is je peuter zo boos dat hij zich niet kan uiten. Dan is het soms moeilijk om niet wanhopig te worden en wanhopige dingen te doen zoals schreeuwen of je kind vastpakken. Het is mogelijk dat zo’n actie genoeg angst veroorzaakt en de woedeaanval stopt, maar dit is een korte termijn oplossing. Je wilt dat je kind goed leert om te gaan met negatieve gevoelens, en hem niet bang maken. Het beste is om daarom te wachten tot de aanval over is. Ga naast je kind zitten, zorg ervoor dat hij niets kapot maakt, en blijf kalm. Pak er eventueel een boek bij. Vertel hem af en toe dat je ziet dat hij boos of verdrietig is, en dat je er bent. Ga niet schreeuwen of vloeken, maar heb geduld. Op deze manier leer je je kind dat de gevoelens niet eng zijn, en dat je er altijd bent om hem te beschermen, maar ook dat boos worden en schreeuwen geen manier is om te krijgen wat ze willen.

De woedeaanval is over. Connect opnieuw

Neem de tijd om met elkaar te connecten zodra de driftbui over is. De gevoelens die bij een driftbui komen kijken zijn vermoeiend en overweldigend. Daarnaast is de woedeaanval niet zijn keuze geweest. Niemand vind het leuk om boos te worden. Knuffel met elkaar en uit je liefde. Dit is nog steeds niet het moment om het gedrag te bespreken of het te corrigeren, maar je kunt wel de situatie beschrijven. ¨Wij gingen dit toen, en het was heel leuk. Maar toen werd je boos en je moest schreeuwen en huilen. Daarom gingen we even wachten tot je rustig werd, en nu ben je verdrietig en moest je huilen. Daarom zijn we nu aan het knuffelen en nu voel je je al een stuk beter.¨ Bespreken wat er is gebeurt, helpt jouw peuter om de situatie beter te doen begrijpen.

Herken goed gedrag en laat zien dat je het waardeert

Bespreek wat er is voorgevallen maar wijdt niet teveel uit. Laat je peuter daarna en eigenlijk altijd zien dat je goed gedrag waardeert door er positieve reacties op te geven, en hem een knuffel of een kus te geven. ¨Dankjewel dat je zo geduldig was, of dat je mij hebt geholpen,¨ zijn voorbeelden die je kunt gebruiken om te laten zien dat je het positieve gedrag waardeert.